کلیدهای میانبر مهم

سولیتیر فری سل

به بازی سولیتیر فری ‌سل خوش آمدید! این نسخهٔ آنلاین رایگان از بازی ورق محبوب معمایی است. سرگرم شوید!

نمای کلی

فری‌ سل یک بازی ورق تک‌نفره است. همانند بسیاری از بازی‌های سولیتیر، هدف در فری ‌سل مرتب‌کردن کارت‌ها بر اساس خال و ترتیب است. با این حال، برخلاف سولیتیر سنتی، در فری سل همهٔ کارت‌ها از همان آغاز رو هستند و دستهٔ ورق وجود ندارد. همچنین، تقریباً همهٔ پخش‌های فری سل قابل‌حل‌اند. از این رو، بر خلاف سولیتیر سنتی، دشوار است نتیجهٔ بازی را به‌عنوان نشانه‌ای خوب یا بد تفسیر کرد.

صفحهٔ بازی شامل هشت ستون در وسط، چهار خانهٔ آزاد در گوشهٔ بالای سمت چپ و چهار کادر پایه‌ای در گوشهٔ بالای سمت راست است. برای برد در بازی، باید کارت‌ها را بین ستون‌ها جابه‌جا کنید و آن‌ها را به ترتیب عددی با رنگ‌های متناوب بچینید. می‌توانید از خانه‌های آزاد در گوشهٔ بالای سمت چپ برای نگهداری موقت کارت‌ها استفاده کنید. در نهایت، باید همه‌ی کارت‌ها را در کادرهای پایه قرار دهید، به ترتیب از آس، دو، سه و به همین صورت تا آخر. هر کپه در یک کادر پایه‌ای باید تنها شامل کارت‌های هم‌خال باشند.

قوانین فری سل

انتقال کارت‌ها بین ستون‌ها

1. می‌توانید کارتی را که در بالای یک ستون قرار دارد بردارید، یا یک کپهٔ کارت را بردارید، به شرط آنکه به ترتیب عددی (از نظر رتبه) چیده شده باشند و رنگ‌ها به‌صورت متناوب (سیاه و قرمز) باشند.
2. می‌توانید یک کارت (یا یک کپهٔ کارت‌ها) را روی کارتی دیگر قرار دهید، به شرط آنکه کارت مقصد از نظر رتبه یک واحد بالاتر باشد و رنگ آن با کارت منتقل‌شونده (یا با کارتی که در پایین کپه منتقل‌شونده قرار دارد) متفاوت باشد. به عبارت دیگر، می‌توان یک کارت سیاه را روی یک کارت قرمز گذاشت و برعکس. توجه داشته باشید که قرار دادن شاه روی کارت دیگر ممکن نیست، زیرا کارتی با رتبه بالاتر از شاه وجود ندارد.
3. اگر ستون خالی است، پس می‌توانید هر کارتی را در آن بگذارید.
4. برای جابه‌جایی یک کپهٔ کارت‌ها، باید توجه داشته باشید که به‌اندازهٔ کافی خانهٔ آزاد در اختیار دارید. چون در فری‌ سل، کارت‌ها به‌طور معمول یکی‌یکی جابه‌جا می‌شوند؛ بنابراین انتقال یک کپه، در عمل مانند این است که کارت‌ها را موقتاً در خانه‌های آزاد قرار دهید تا کپه را در یک ستون از هم جدا کرده و سپس در ستون دیگری دوباره بچینید. چون این کار زمان‌بر است، بازی این امکان را می‌دهد که کل کپه را یک‌باره منتقل کنید. با این حال، اندازهٔ بیشترین کپه‌ای که می‌توانید جابه‌جا کنید همیشه بر اساس شرایط فعلی محاسبه می‌شود و این محاسبه به تعداد خانه‌های آزاد در بالا سمت چپ و ستون‌های خالی بستگی دارد.
5. می‌توان کپه‌هایی بزرگ‌تر از حد مجاز تعیین‌شده بر اساس تعداد خانه‌های آزاد و ستون‌های خالی را نیز جابه‌جا کرد. برای نمونه، اگر کارتی در ستونی دیگر بیابید که بتوانید بخشی از کپهٔ خود را موقتاً روی آن قرار دهید، می‌توانید کپه را به دو بخش تقسیم کرده و هر بخش را جداگانه منتقل کنید.

استفاده از خانه‌های آزاد

1. چهار خانه آزاد وجود دارد.
2. هر خانه‌ آزاد می‌تواند تنها یک کارت را در خود جای دهد.
3. هر کارتی را می‌توان در یک خانه آزاد قرار داد.
4. تعداد خانه‌های آزاد موجود برای محاسبه‌ی حداکثر اندازه کپه‌ای که در حال حاضر می‌توانید جابه‌جا کنید، استفاده می‌شود.

کادرهای پایه‌ای

1. چهار کادر پایه‌ای وجود دارد: یکی برای هر خال. هر کادر پایه‌ای می‌تواند تنها کارت‌های یک خال را در خود جای دهد.
2. اولین کارتی که باید در هر کادر پایه‌ای قرار گیرد، یک آس است. آس یک کارت پایه‌ای است.
3. پس از آنکه یک آس در کادر پایه‌ای قرار گرفت، تنها می‌توان کارتی را در آن گذاشت که رتبه‌اش دقیقاً یک درجه بالاتر باشد. به این ترتیب، کارت‌ها را بر اساس خال و به‌صورت صعودی و پیاپی بر پایهٔ رتبه مرتب می‌کنید.
4. هنگامی که تمام کارت‌ها در کادرهای پایه‌ای قرار گرفت، بازی را برنده شدید!

سایر اطلاعات

1. گاهی اوقات کارت‌ها به طور خودکار به کادر‌های پایه‌ای منتقل می‌شوند. تنها کارت‌هایی که برای مرتب‌سازی ستون‌ها مفید نیستند، به‌صورت خودکار به کادرهای پایه‌ای فرستاده می‌شوند.
2. می‌توانید با راست‌کلیک روی کارت، آن را به‌صورت دستی به کادر پایه‌ای بفرستید.
3. می‌توانید با راست‌کلیک روی ناحیه سبز رنگ در پایین صفحه بازی، همه کارت‌های مناسب را به صورت دستی به کادرهای پایه‌ای بفرستید.
4. زمان خوب برای بردن بازی در کمتر از ۳ دقیقه است.
5. در فری‌ سل، سیستم امتیازدهی وجود ندارد. برای بازیکنان مبتدی، معیار سنجش عملکرد می‌تواند تعداد کارت‌های باقی‌مانده روی صفحه (یعنی کارت‌هایی که وارد کادرهای پایه‌ای نشده‌اند) در زمانی باشد که گیر می‌کنند و بازی را رها می‌کنند. برای بازیکنانی که معمولاً بازی‌ها را با موفقیت به پایان می‌رسانند، معیار عملکرد در یک بازی می‌تواند مدت زمان سپری‌شده برای آن باشد. همچنین، درصد بازی‌های برنده‌شده می‌تواند نشان‌دهنده‌ی عملکرد کلی آن‌ها باشد.

چگونه فری سل بازی کنیم — مثال حل بازی

در اینجا نمونه‌ای از یک شروع موفق برای حل بازی فری‌ سل نشان شده است.

در این دست، هیچ آسی در بالای ستون‌ها قرار ندارد؛ با این حال، می‌توانیم چند کارت را جابه‌جا کنیم تا آن‌ها را در دسترس قرار دهیم. شروع می‌کنیم با قرار دادن 7 گشنیز روی 8 خشت و گذاشتن 6 پیک روی 7 خشت. توجه داشته باشید که می‌توان یک کارت را فقط روی کارتی گذاشت که یک رتبه بالاتر باشد و رنگ مخالف داشته باشد. یعنی تنها می‌توان کارت‌های قرمز (خشت و دل) را روی کارت‌های سیاه (پیک و گشنیز) گذاشت و برعکس.

اکنون بیایید بر آخرین ستون سمت راست تمرکز کنیم. می‌توانیم 7 دل را روی 8 پیک قرار دهیم و 10 خشت را روی سرباز پیک بگذاریم. این کار باعث می‌شود آس گشنیز نمایان شود که می‌توانیم آن را در اولین کادر پایه‌ای قرار دهیم.

همچنان بر آخرین ستون سمت راست تمرکز می‌کنیم. می‌توانیم 3 گشنیز را به یکی از خانه‌های آزاد منتقل کنیم و سپس 6 خشت را روی 7 گشنیز قرار دهیم. با این کار، آخرین ستون سمت راست خالی می‌شود. خالی شدن یک ستون بسیار خوب است، زیرا می‌توان از آن نه‌تنها به‌عنوان یک خانه آزاد اضافه استفاده کرد، بلکه می‌توان کارت‌ها را نیز در آن جمع کرد.

حالا می‌توانیم تلاش کنیم آخرین ستون سمت چپ را از هم جدا کنیم. این کار را می‌توان با قرار دادن بی‌بی پیک در یک خانه آزاد، گذاشتن 2 خشت روی 3 پیک، انتقال آس پیک به کادر پایه‌ای دوم، گذاشتن بی‌بی دل روی شاه پیک، قرار دادن بی‌بی گشنیز در یک خانه‌ی آزاد و گذاشتن 2 گشنیز روی آس گشنیز (که از قبل در کادر پایه‌ای قرار دارد) انجام داد. این کار در ظاهر صفحه بازی را شلوغ می‌کند — اکنون سه خانه از چهار خانه آزاد پر شده‌اند. اما نگران نباشید! همان‌طور که به‌زودی خواهید دید، این کار با برنامه‌ریزی انجام شده و به‌راحتی دوباره صفحه را منظم خواهیم کرد.

بیایید بی‌بی گشنیز را روی شاه خشت و 3 گشنیز را روی 2 گشنیز بگذاریم. همچنین می‌توانیم یک کپهٔ کوچک شامل دو کارت، یعنی سرباز پیک و 10 خشت، را جابه‌جا کنیم. این دو کارت را برداشته و روی بی‌بی دل قرار می‌دهیم. حالا صفحه بازی دوباره منظم به‌نظر می‌رسد!

این بار روی ستون دوم تمرکز می‌کنیم. در این ستون، یک کپهٔ چهارکارتی وجود دارد که 9 پیک در پایین آن قرار دارد. می‌توانیم این کپه را برداشته و روی 10 خشت بگذاریم. با این کار، 2 پیک نمایان می‌شود و می‌توانیم آن را روی آس پیک قرار دهیم. سپس 9 گشنیز و 3 خشت را می‌توان به خانه‌های آزاد منتقل کرد. 5 گشنیز را نیز می‌توان روی 6 خشت گذاشت که اکنون در ستون هفتم قرار دارد. این جابه‌جایی‌ها باعث می‌شود به هدف خود برسیم: آس دل نمایان می‌شود و می‌توانیم آن را در کادر پایه‌ای بعدی قرار دهیم.

به نظر می‌رسد این بار روی ستون ششم تمرکز کنیم ایدهٔ خوبی باشد. بنابراین، شاه گشنیز را به آخرین خانه آزاد باقی‌مانده منتقل می‌کنیم، 4 خشت را روی 5 گشنیز می‌گذاریم و 10 دل را در ستون دوم خالی قرار می‌دهیم.

9 گشنیز را روی 10 دل بگذارید و 8 دل را در ستون هشتم خالی قرار دهید. با این کار، 2 دل نمایان می‌شود که می‌توان آن را در کادر پایه‌ای حاوی آس دل قرار داد. در نهایت، کپهٔ دو کارتی که با کارت 3 پیک آغاز می‌شود را روی کارت 4 خشت بگذارید.

حالا سعی می‌کنیم ستون چهارم را جدا کنیم. ابتدا، سرباز گشنیز را در تنها ستون خالی موجود قرار می‌دهیم. سپس، 5 خشت را روی 6 پیک می‌گذاریم. لازم است 8 دل را از ستون هشتم برداشته و روی 9 گشنیز قرار دهیم. بعد از آن، می‌توانیم 10 گشنیز را در ستون تازه خالی‌شده بگذاریم. حالا، 6 گشنیز را روی 7 دل می‌گذاریم که باعث نمایان شدن آس خشت می‌شود. این کارت را در تنها کادر پایه‌ای باقی‌مانده قرار می‌دهیم. در نهایت، 3 دل را روی 2 دل در کادر پایه‌ای می‌گذاریم. توجه کنید که 2 خشت به‌طور خودکار به کادر پایه‌ای منتقل شد، زیرا هیچ کارت دیگری روی صفحه نبود که بتوان روی آن گذاشت.

حالا کمی مرتب‌سازی انجام می‌دهیم. ابتدا 3 خشت را از یکی از خانه‌های آزاد برداشته و روی 2 خشت در کادر پایه‌ای قرار می‌دهیم. سپس، کپه‌ای که با 10 دل شروع می‌شود را برداشته و روی سرباز گشنیز می‌گذاریم. در نهایت، کارت‌های 3 پیک و 4 خشت را به کادرهای پایه‌ای مربوط منتقل می‌کنیم.

حالا قصد داریم یک جابه‌جایی پیچیده انجام دهیم. اما ابتدا، 5 خشت را روی 4 خشت قرار می‌دهیم. پس از انجام این کار، می‌خواهیم کپه بزرگ را که با شاه پیک شروع می‌شود به یک ستون خالی منتقل کنیم تا بتوانیم به تمام کارت‌های ستون هفتم دسترسی پیدا کنیم. متأسفانه، تعداد خانه‌های آزاد و ستون‌های خالی کافی برای انجام مستقیم این حرکت وجود ندارد. با این حال، هنوز راهی برای انجام آن داریم! می‌توانیم کپه بزرگ را به دو بخش تقسیم کنیم: ابتدا کپه سه‌کارتی را که با 7 گشنیز شروع می‌شود روی 8 دل قرار می‌دهیم، و سپس کپه باقی‌مانده (که با شاه پیک شروع می‌شود) را به ستون خالی منتقل می‌کنیم.

کارت 4 گشنیز را به کادر پایه‌ای ببرید. سپس همین کار را با 5 گشنیز انجام دهید.

می‌توانیم نهایتاً ستون هفتم را از هم جدا کنیم. کارت 5 دل را روی 6 پیک، 4 پیک را روی 3 پیک و 7 پیک را روی 8 خشت بگذاریم. در نهایت، 4 دل را روی 3 دل بگذارید.

بیایید کمی کادرهای پایه‌ای را پر کنیم. 6 گشنیز را روی 5 گشنیز بگذارید. سپس 5 دل را روی 4 دل قرار دهید.

حالا ما دو خانه آزاد و دو ستون خالی داریم. کارت‌ها همگی روی صفحه به‌خوبی مرتب شده‌اند و مشخص است که بازی قابل حل است. از الان به بعد، آسان و آسان‌تر می‌شود. آفرین!

تاریخچه

بازی سولیتیر فری سل به سال 1968 برمی‌گردد؛ زمانی که بازی کمی متفاوت در مجلهٔ ساینتیفیک آمریکن منتشر شد. این بازی بعدها تغییر یافت و به فری سل تبدیل شد و اولین‌بار در سال 1978 روی رایانه اجرا شد. با این حال، دلیل اصلی محبوبیت گستردهٔ فری ‌سل این بود که از سال 1995 در تمام نسخه‌های سیستم‌عامل مایکروسافت ویندوز قرار گرفت. نسخهٔ اصلی مایکروسافت فری سل شامل 32,000 دست شماره‌گذاری ‌شده بود. بین سال‌های 1994 و 1995 پروژه‌ای برای حل تمام این 32,000 دست انجام شد و فقط یک دست غیرقابل‌حل از آب درآمد. از آن زمان، فری ‌سل به‌عنوان بازی‌ای شناخته می‌شود که تقریباً همیشه قابل‌حل است.